Interne keuzestress

Interne keuzestress kan lastig zijn om verschillende redenen. En dan ga ik je ook nog iets vertellen over meerstemmigheid. Daar wordt het misschien nog onduidelijker van maar het verheldert ook een heleboel!

Tijdens mijn studie Pedagogiek had ik het keuzevak Persoonlijke en professionele ontwikkeling. Een geweldige mix van ‘stilstaan bij vanzelfsprekendheden’, filosofische  levenslessen en inspirerende mensen. Een onderdeel daarvan was ‘Meerstemmigheid’, volgens mij was de officiële benaming zelfs officieel ‘Meerstemmige Zelf’. Daar leerde ik mijn eigen Meerstemmige Zelf kennen.

Iedereen mens is meerstemmig. Je vervult namelijk verschillende rollen in je leven. Soms kies je een rol, soms heb je hem als vanzelfsprekend. Bijna ieder mens heeft zoveel rollen dat je er schizofreen van zou worden. Zo heb ik bijvoorbeeld de rol van vrouw, dochter, vriendin, collega, zus, dertiger, Nederlander, Brabander, lid van een vereniging, programmadeelnemer, coach, optimist, deelnemer aan het verkeer. En misschien in de ogen van een ander zelfs de rol van betweter, idealist, clown of angsthaas. En weet je? Het wordt pas leuk als je jezelf bewust bent van die rollen. Zeker bij meningvormende situaties is het interessant om te reageren vanuit één van die rollen. Enquêtes invullen lukt me sindsdien ook veel minder goed. Er zijn namelijk zoveel rollen die ik vervul dat het onmogelijk is om alles vanuit 1 perspectief te bekijken. Je meerstemmigheid zorgt voor een scala aan mogelijkheden, ideeën en meningen. Al die stemmen zullen jou op enig moment zeggen wat te doen. Je interne criticus zal je behoeden voor risico’s of spontane acties die wel ’s fout af zouden kunnen aflopen. De feestganger in jou zal de situatie misschien juist uitvergroten of alle mogelijkheden belichten. En alles is goed. Soms gaan je rollen met elkaar in conclaaf en soms kunnen ze prima naast elkaar bestaan.

1 ding is voor mij zeker en dat is dat alle rollen het uiteindelijk wel met elkaar eens zouden zijn over mijn rol als Nederlander. Die heeft namelijk het recht om te stemmen. Veel mensen nemen weten op welke partij ze gaan stemmen. Misschien wel net zoveel mensen weten dat nog niet. Ik betrapte mezelf er op dat ik me ‘te dom voelde om te stemmen’. En is dat waar? Nee. Ik vind het soms gewoon lastige materie. Vaak heb ik ook geen zin om me daarin te verdiepen. En toch heb ik zoveel ideeën. Over het leven, over hoe dingen zouden moeten gaan. Dus heb ik 1 ding te doen aanstaande woensdag 15 maart. Te gaan! Stemmen. Ik ben het ‘de idealist’ en ‘de Nederlander’ in mij verplicht. En als ik zelf niet weet waarop dan kan ik me alsnog laten informeren. De ‘nieuwsgierige’ in mij is namelijk ook benieuwd naar de ideeën van anderen. Gelukkig heb ik inmiddels een keuze gemaakt maar een gesprekje over politiek zou mij niet misstaan deze dagen. Ik verwacht trouwens ook dat ik er niet omheen kan.

Voor woensdag wens ik je veel wijsheid, geniet ervan om je stem te laten ‘horen’. Kies je mooiste rol om je te laten overtuigen. En veel plezier met jouw stemmetjes en rollen!

Beetje hulp nodig bij het leren kennen van jouw stemmetjes? Misschien is mijn programma iets voor je!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *