Van gebrek aan motivatie naar ACTIE

Van gebrek aan motivatie naar ACTIE

Wat wil je? En ben eerlijk en niet te voorzichtig:
Afvallen? Je inkomen verdubbelen? Een fijne relatie? Vrijwilligerswerk doen in Afrika?

En kies iets. Wat wil je?

Voor alles is informatie beschikbaar. Er zijn vast boeken geschreven over datgene wat jij graag wil. Er zijn online wellicht genoeg (gratis) tools te vinden en te gebruiken om te komen waar je wil zijn. Je kent vast mensen die zoiets gedaan hebben of mensen die datzelfde op dit moment aan het onderzoeken zijn. Koop die boeken, lees die boeken, zoek informatie, vraag die mensen om hulp. Je hoeft het wiel niet uit te vinden, alles is al een keer gedaan. Je hebt alle informatie die je nodig hebt voorhanden. Waarom heb je dan nog niet wat je wil? Met motivatie alleen kom je er niet.

Verhoog je standaard

Hoe is het met je? ‘Prima’, oftewel: ‘wel goed’, ‘goed genoeg’, ‘oké’, ‘zijn gangetje’.
Echt waar? Je gaat 5 dagen per week naar een baan waar je gestrest van raakt. Je hebt al lang niks leuks meer met je lief gedaan. Je sleept 10 kilo teveel met je mee. Je gaat ook dit jaar maar weer gewoon met de tent op vakantie omdat een vliegvakantie te duur is. En echt waar, het gaat verder echt prima met je? Nou, volgens mij niet. Maar het mooie met ‘prima’ is dat je dan in de veilige zone zit. Je hoeft niets te veranderen. Want ‘prima’ staat ver genoeg af van ‘vreselijk’ of ‘onuitstaanbaar’. Je hoeft niets te DOEN.

Eigenlijk heb je jezelf toegestaan dat het ‘prima’ is dat jij niet hebt wat je eigenlijk zou willen of waar je eigenlijk zou willen zijn. Je legt de oplossing voor jouw wens bij anderen of bij de omstandigheden neer; want “mijn geliefde heeft nou eenmaal een drukke baan” of “ik heb al om salarisverhoging gevraagd maar dat krijg ik niet dus tja….” of “je kunt niet zomaar je leven omgooien, de maandelijkse lasten moeten wel betaald worden”. Als je hier genoegen mee neemt dan vraag ik je om deze onmiddellijk te veranderen. Neem geen genoegen met ‘prima’ maar ga voor meer en beter dan dat. Jij bent het waard en in feite ben jij het aan jezelf verplicht.

Ideeën komen vanzelf

Er ploppen de hele dag ideeën in je hoofd die jouw leven en dat van anderen kunnen veranderen. Realiseer je dat. En wat doe je daarmee? Niets.
Ken je de snoozeknop die op je wekker zit? Waardoor je dat irritante alarmpje nog even kunt uitstellen? Die zit in feite ook in ons, die innerlijke snoozeknop. En geloof me, je drukt ‘m vaker in dan je denkt. “Zal ik iets zeggen over dat ze er gelukkig uit ziet? Dat hij me zo goed geholpen heeft? Zal ik……?” Ideeën die bij je opkomen waarbij jij in een splitsecond denkt: nêh toch maar niet. En hoppaaaa, je hebt zowaar ge-SNOOZE-d!

Ons brein kent 2 peilers: het doet dingen op de automatische piloot of het trekt aan de noodrem. Eén van de belangrijkste functies van het brein is jou zo veilig mogelijk en met zo min mogelijk obstakels door het leven te helpen. Telkens als je iets nieuws doet schakelt je brein automatisch naar de noodrem: “Oei, dit ken ik nog niet. Dit is niet veilig”. Alles wat afwijkt van je normale patroon veroorzaakt ruis. En daar zit meteen onze grootste wens. Het is namelijk de routine in het leven waar je genoeg van krijgt.

Voor alles in het leven krijg je signalen. Honger, dorst, behoefte aan affectie. En als je voelt dat je ergens niet meer blij van wordt dan is dat ook een signaal. Het betekent niet dat je zo niet verder kan maar dat je behoefte aan ontdekking niet (genoeg) bevredigd wordt. Daar kun je dus ook gewoon iets aan doen in plaats van het als ‘prima’ te verklaren. Alle cellen in je lichaam groeien en vernieuwen dus groeit ook je behoefte aan het ontdekken en ervaren van nieuwe dingen. En daarbij kun je je brein dus niet zo goed gebruiken als raadgever. Dwing jezelf om te stoppen met nadenken; focus op wat je wilt of waar je naartoe wil.

Wacht niet tot je gemotiveerd bent

Je gaat hier nooit zin in krijgen. Op tijd opstaan terwijl je eigenlijk nog zo lekker ligt is niet iets waar je voor gemotiveerd kunt raken. Wél voor wat het je oplevert als je dat uiteindelijk doet. Denk bijvoorbeeld aan kinderen en het bereiken van de leeftijd van 18 jaar. Op dat moment wordt je geacht om zelfstandig keuzes te maken en je ‘volwassen’ te gedragen. Maar het feit is dat ouders hun kinderen aansporen om de dingen te doen die ze liever niet doen. Zelfs als je ergens geen hekel meer aan hebt dan zal er uiteindelijk iets anders zijn wat je liever niet wilt doen. We hebben vaak een ‘externe’ prikkel nodig. Dwing jezelf om iets te doen en wacht niet tot je gemotiveerd bent

Je brein kan een gezichtsuitdrukking lezen en verwerken in 32 milliseconden. Het kan je impulsen in 5 seconden onderdrukken. Na 5 seconden trekt het brein vanuit veiligheidsoverwegingen altijd aan de noodrem. Gevolg: initiatief ingetrokken, “toch maar niet”. Het probleem is dus niet dat je geen ideeën hebt, maar dat je er niks mee doet.
Wil jij in actie komen; reageer op je impulsen en doe het snel voordat je systeem het overneemt.

(geïnspireerd door Mel Robbins’ boek Stop saying you’re fine)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *